Taxatie van een appartementsgebouw: marktwaarde, taxatie en aankoopprijs van uw eigendom

Waardering van een appartementsgebouw – Als u uw appartementsgebouw wilt verkopen, is één ding van belang: Een geïnformeerde, marktgerichte, realistische aankoopprijs. De centrale vragen van de eigenaars: Wat is mijn flatgebouw waard? Hoe bereken je de waarde van een appartementsgebouw? Hoe bepaalt de fiscus de waarde van een appartementsgebouw? Wie bepaalt de marktwaarde van een appartementsgebouw? Hoe waardeert de bank een flatgebouw? Veel vragen en veel feiten die u zult tegenkomen bij de taxatie van een appartementsgebouw. Om u een eerste indruk te geven van de complexiteit van locatie, marktwaarde, vergelijkbare panden, bouwconstructie & Co. en om u te helpen fouten bij de verkoop te voorkomen, hebben wij deze gids over het taxeren van appartementsgebouwen voor u geschreven. Waardefactoren, locatie, uitrusting, marktwaarde, realistische prijs: Zo kunt u uw eigendom taxeren.

Key Facts -

Marktwaarde: macro- & microlocatie

Waarderingsmethoden: Omschrijving van de procedures

Methode van de vergelijkende waarde

Methode van de gekapitaliseerde winsten

Reële waarde methode

Residuele procedure

Bepaling van de hypotheekwaarde

Waarderingskosten

Marktwaarde: macro- & microlocatie

Bij de taxatie van de marktwaarde wordt gekeken naar de macro-locatie (stad/regio) en de micro-locatie (onmiddellijke omgeving van het onroerend goed) van het onroerend goed, de sectie, de grootte en eventuele bestaande grondlasten die de waarde kunnen verminderen.

Volgens de BauGB is de marktwaarde geen permanent vastgestelde waarde, maar verwijst zij naar de in het taxatierapport vermelde referentiedatum. Het is mogelijk dat de marktwaarde in een bepaalde periode ingrijpend verandert.

Waarderingsmethoden: Omschrijving van de procedures

Het soort onroerend goed bepaalt welke waarderingsmethode wordt gebruikt om de marktwaarde te bepalen. Er zijn drie gestandaardiseerde waarderingsmethoden om de marktwaarde van onroerend goed te bepalen: de comparatieve-waardemethode, de vermogenswaardemethode en de gekapitaliseerde-winstwaardemethode. In de regel worden ten minste twee van deze procedures gelijktijdig berekend.

Methode van de vergelijkende waarde
Methode van de gekapitaliseerde winsten
Reële waarde methode
Residuele procedure
Bepaling van de hypotheekwaarde

Methode van de vergelijkende waarde

De comparatieve-waardemethode wordt vaak gebruikt voor onbebouwde grond en condominiums. De grondwaarde wordt bepaald door de aankoopprijzen van soortgelijke percelen te vergelijken.

Methode van de vergelijkende waarde

Methode van de gekapitaliseerde winsten

De gekapitaliseerde winstmethode wordt gebruikt voor de waardering van gehuurd onroerend goed, terreinen en vennootschappen. De gegenereerde inkomsten worden gekapitaliseerd.

Methode van de gekapitaliseerde winsten

Reële waarde methode

Voor eengezinswoningen en voor door de eigenaar bewoonde appartementen wordt de vermogenswaarde bepaald volgens de vermogenswaardemethode. De slijtagewaarde wordt afgetrokken van de nieuwbouwkosten.

Reële waarde methode

Residuele procedure

De residuele methode is niet gestandaardiseerd – zij bepaalt het maximumbedrag dat kan worden belegd. De door de investeerder te dragen kosten worden afgetrokken van de verkoopwaarde van het onroerend goed.

Bepaling van de hypotheekwaarde

Ook de vaststelling van de hypotheekwaarde is niet gestandaardiseerd. Banken en de kredietsector bepalen doorgaans de hypotheekwaarde van het onroerend goed om het risico bij het verstrekken van een lening zo klein mogelijk te houden. Bij de waardeberekening wordt rekening gehouden met de waarschijnlijkheid dat het onroerend goed over een langere periode veilig tegen de hypotheekwaarde kan worden verkocht. Gewoonlijk wordt 70 tot 80 procent van de te bereiken marktwaarde als kredietlijn ter beschikking gesteld.

Waarderingskosten

Voor de berekening wordt eerst een ruwe schatting gemaakt. De prijs voor de definitieve taxatie is daarom in de meeste gevallen gebaseerd op de geschatte waarde van het te taxeren onroerend goed.

Voor een onroerend goed met een waarde onder de grens van 150.000 euro kunt u rekenen op kosten van ongeveer 1.500 euro. Voor luxe eigendommen of appartementsgebouwen met een waarde van meer dan 1 miljoen euro, stijgt de geschatte vergoeding tot 3.000 euro.